Belki De. Şiiri - Emre Yaman 2

Bir adam ve bir şiir ile
Yazılan mısralara sığmadı sözlerim
Gökyüzündeki yıldızlar gibi sevdalarım
Ne yakınım ne de ulaşılmazım
Bir aşkın artığı yüreğimi alıp da
Karşına çıktım umarsızlığımla
Belki yüreğinin derinine iner diye sözlerim
Ve melankolik şiirler yazdım en bilinmez dillerde
Sonuçta aşkın lisanı tekdir özünde
Feryat figan eyledim enn sessiz halimle
Çığlıklarımı duydu tüm ölüler
Ama sana diyemedim söyleyemedim hasretimi
Dağlarda bir ot kurusu sevdamız
Ne açar Ne de yanar
Umutların bittiği yerde bekleyen bir adam
Elimde biriktirdiğim hasretler
Bir bir yere düşer seni her gördüğümde
Ve gözyaşlarım akar kimsesiz nehirlere
Sonra da isimsiz ayrılık denizine
Sen yanımdan gidince
Çocukça bir hüzün kaplar her yeri
Bir dudak büküş bir iç titremesi
Yalnızlığından bana arda kalan
Ahh… Kör kuyularda yaşamıştım
Aşkların en güzelini
Belki sen yoktun yanımda
Olsun deyip de sevda türkülerini inadına bağıra bağıra söylemekti
Sana olan sevdam.
Yanındayken hasret çekmekti aşk belki de
Çöllerde susuzluktan dudağı çatlamışlar gibi
Senin seraplarını görmekti aşk…
Ey vefasız yar
Eyy ölüm meleğim
Eyy hüznüm
Belki de bilmeyeceksin bunları hiç
Belki de ben hiç olmayacağım hayatında
Sahile vurmuş yosunlar gibi seni beklemekti aşk
Yani aşk sen
Sen de aşksın...
Emre yaman -14/03/2018