Ne kadar uzakta olduğunu bilsem de,
Gözlerim hep yakınımdakileri arıyor.
Belki uzak, bana uzaktır ya,
Belki de sen yakınlaştırırsın olmayan mesafeleri…
Ya da ben yardımcı olurum sana.
Ben gelirim; “Gözler” durağında kalkış saatini bekler,
"Kalp" semtine varırım, seni görürüm.
Kim bilir belki de önceden gördüğüm rüyayı gerçekleştiririm.
Kim bilir belki de görmediğim dünyaları keşfederim.
Yoksa çok mu hayalperestim?
Hayır. Benim dünyam o kadar gerçekçi ki senin hayallerin,
Benim büyük dünyamda sancılar çekiyor.
Benim büyük dünyamda aslında tek ve belki de en önemli eksik:
Ne yazık ki sensin. Bunu üzülerek bildirmek isterim sana. Paramparçayım…
Kayıt Tarihi : 9.12.2014 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!