neyim var neyim yok elimden aldın...
şımarık bir çocuk gibi ortada kaldım....
ne kadar olsam da koca bir adam...
hiç büyümedim hep çocuk kaldım..
aklım büyükçe ruhum çocukça....
dünya durdukça sen oldukça...
inanın ben hiç büyümeyeceğim..
senin için belki çocukça....
sen bana ellerini vermezsen...
sevgini benden esirgersen...
beni gözlerinden mahrum edersen....
ben hep ağlarım belki çocukça....
insanın en değerli oyuncağı....
kimine yar kimine ana kucağı....
birine ninni birine tatlı söz duyacağı....
biri sılam biri vatanım belki çocukça...
birini unuttum birinin hep alırım kokusunu...
görmediğin de duymadığın da kaçırır uykusunu....
en sevdiğin oyuncağın tek dayanağın...
hep yaşarsın içinde kaybetme korkusunu...
gece oldukça güneş doğdukça...
ayrı kalamam belki çocukça...
ben çocukça hayalini kurdukça...
ayrı kalamam belki çocukça...
Kayıt Tarihi : 28.11.2020 15:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Bağcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/28/belki-cocukca.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!