BELKİ ÇIKMAM BAHARA BİR
Sevdiğim hasretliği, gayri kar etti cana,
Yaratan Hak dan sonra, inan tapmıştım sana,
Vicdana gel güzelim, kıyma yazık bu cana,
Gel kışta görüşelim, belki çıkmam bahara…
İstediğin mekanda, senede bir gün olsun,
Şu ahir ömrümüzde, sevdamız huzur bulsun,
Deme ki kavuşmamız, artı mahşere kalsın,
Gel kışta görüşelim, belki çıkmam bahara…
Yıllar beni çok yordu, tanınmaz halde kaldım,
Sana ulak olarak, bir çift güvercin saldım,
Sağ kanadına mektup, soluna güller sardım,
Gel kışta görüşelim, belki çıkmam bahara…
Son yakarış, son çağrı, dört gözle bekliyorum,
Saatleri günlere, peş peşe ekliyorum,
Mendilini kırk yıldır, koynumda saklıyorum,
Gel kışta görüşelim, belki çıkmam bahara…
Rızazade, elli yıl umuda umut ekti,
Hasretliği elinden, Mecnundan beter çekti,
Hep gizlerde ağladı, tonlar kanlı yaş döktü,
Gel kışta görüşelim, belki çıkmam bahara…
26 TEMMUZ 2018
Fahri Bulut Rızazade
Kayıt Tarihi : 26.7.2018 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar beni çok yordu, tanınmaz halde kaldım, Sana ulak olarak, bir çift güvercin saldım, Sağ kanadına mektup, soluna güller sardım, Gel kışta görüşelim, belki çıkmam bahara…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!