Belki, Çeyrek Kala Şiiri - Kardelen Öztürk

Belki, çeyrek kala
Ellerine çeyrek kala,
Unuttum gözlerini.
Ufukta siluetin dahi görünmezken
Uçurduğum tüm hislere,
Mecburi iniş yaptırdım.
Adı belirsiz bu kaosta
Bir mayına basmak kaçınılmaz,
Ve dilin çözülmez olacaksa,
Yolların çıkmaz,
Artık veda etmeliydim sana,
Ellerine çeyrek kala.
Kabul,
Akıntıya kürek çekmek
Hep benim işimdi.
Gel gör ki,
Tek bir dalgaya tahammülüm yok şimdi.
Karar almak zor olmadı
Ve ellerine çeyrek kala,
Unuttum gülümsemeni.
Sahte ve gerçekten yana
Almış olmalıyım her türlü nasibimi.
Sınama ihtiyacımda ancak,
Geri kazanma ihtimali doğar,
Ümitlerimi.
Gerçekleri es geçemeyecek kadar
Büyütmüşüm bu kızı!
Ellerine çeyrek kala,
İhbar ettim kendime o hırsızı…

Kardelen Öztürk