Belki buralardan bir yelkenli geçer

Belki buralardan bir yelkenli geçer
yüklerim hayallerimi

Ben senin en çok virgüllerini sevdim cümlelerinde

küsmelerini darılmalarını
sitemlerini çocuklaşmalarını dudak bükmelerini

kederin biraz hafiflediğinde
bu güne dair bir tarih ekle

istersen de anma adını hiç bu hikâyenin
yaşanmamış say

mutluluk verecekse bu boş hayaller
acıtmayacaksa
az daha bekle

ben senden yeni biri
kendimce

bir hayal yaratmak istedim
yalnızlığa eş

karşımda hep belirsiz cansız bir hayel
böyle birini yarattım
birini sevdim
mi

o sen miydin
nasıl biriydin
mesela çayı sıcak
dondurmayı çilekli mi severdin

ben senin en çok sevmelerini sevmişimdir
insanın çizdiği resme aşık olması
hayallerle yaşaması gibi
ve ne olursa olsun bir sevdiği
seveni dostu olması

yeri gelince birlikte ağlaması
birlikte sevinip
belki korkması

sevinmesi birlikte

ne yazık ki
pazılın hep son parçası karışır kayıplara
rüyalardaki gibi

istersen biraz daha bekle
istersen yok say bu hikâyeyi

belki buralardan bir yelkenli geçer

4/Nisan/2013/Çarşamba/Bodrum

Yüksel Nimet Apel