Belki Bugün… Şiiri - Sadık Softa

Belki bu gün, açılır tüllenen bulutlar;
Yüzümüze vurur şavkı pırıltılı bakışların;
Yürek gümbürtüleriyle ses verir;
Selama duran gülüşlerin ışığı;
Bir anka teleğinde süslenir;
Bir serçe sevecenliğinde;
Eser kalmaz küllerinden dünün;
Açılır koştukça deli taylar misali;
Bir bahar sevincidir arda kalan…

Belki bugün, şen şakrak şarkılar uzar;
Yanık türküleri dökülür sevdanın avuçlarından;
Ney sesinde resmi dökülür kamışların;
Bir meltem ıslığında dile gelir;
Çıldırtır açan çiçekleri anbe an;
Bahar koşar iğde dallarında;
Sarhoşluğudur bize kalan…

Belki bugün, daha bir nazenin bakar;
Daha bir içtendir nazlı gelincik;
Sunar hayatın cilvesinden derlediği edayı nazı;
Bakışlarında derinleşir dalgalar;
Hep gülümser hayat;
Bir tebessüm etmektir sadece,
Bir merhabadır dudaklardan bize kalan…

Belki bugün, seslerin en güzeli,
Pırıltıların en canlısı selamlar;
Saçların dalgalanır sabahın seherinde;
Coşar çağlayanlar misali bakışların;
Elvan elvan selama durur;
Gülümsemenin sessizliğidir bize kalan…

Belki bugün, canlanır aniden daldaki yaprak;
Penceremden gülümser akasya çiçekleri;
Toprakla kucaklaşır nevruz;
Sevinç çığlıklarında yaşatır bayramları;
Davullar çalar duyan duymayan kalmasın diye;
Alevler dumansız yükselir dalga dalga;
Kalmaz sevinç naralarının kolları havada;
Yalınızca kucağımızı açmaktır bize kalan…

Belki bugün, canlanır sesinin cazibesinde,
Yürek pırıltılarında titreyen saydam damlacık;
Ağlamaklı, kim bilir belki de ağlayarak;
Sevinç pınarlarından süzülür yanaklara;
Belki kalmaz bir anlık düşler harmanlanır;
El verir, ser verir, sır verir güzellik perisi;
Eyvallah demek düşer, pes etmek bize kalan…

Belki bugün, yandım yıkıldım desem de;
Gülmektir bize düşen, mutluluk bize kalan...