Yarın dedğin bu gün işte.
Uzat elini çok geç olmadan.
Sevgiyi kucaklamak için belki bir nefeslik ömrün var.
Güneşi doldurmak için yüreğine
Belki yarın dediğin bu günün var.
Bir kısa seferdi seferisiydik yaşamın.
Gördüklerimiz yaşadıklraımız ve yaşayacaklraımız.
Üç perdeli bir oyun hepsi.
Güzel bir an kadar kısa
Bir sancının geçmeyen saniyesi kadar uzun.
Ne duruyorsun o halde
İşte yarın dediğin an
Bir bak, küçük bebeğinin yüzündeki ergenlik sivilcesine.
Bir bak, endanlı genç kıza
Hani senin, karabaş saçlı bazen örüklü
Cırtlak sesle bağıran komşu kızın vardıya.
İşte o endamlı kız.
Hadi durma, sarıl telefona
Gururun kabül etmesede, ellerin titresede
Sesin çok değişmiş olsada
Söyle rüyalrının prensesine
İçinde hala sakladığın sözcüğü.
Unutma yarın bu gündür.
Bir akşam vakti yıldızlara bir dost gibi bakmak için
Belki son şansın.
Belki son dolunaydır bu gece
Ve belki yarın dedğin
Oyunun son perdesini inderecekl bu gündür...
17 01 2002-
Serra TimurKayıt Tarihi : 10.11.2002 23:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!