Bir ağaçtım sadece
Kimsesizler ormanının içinde.
Dışımızdakiler ise
Yaslayıp sırtlarını zalimlere
Beni sömürerek hazırladıkları füzelerle
Düşüverdiler sevdiklerimizin tepesine
Hem de haince.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Emperyalizmin parmak izini taşıyan füzeler kimin üstüne düşerse onlar sevdiklerimizdir bizim...
Dünyanın neres.nde olurlarla olsunlar.
Kutluyorum yüreğini sevgili Özgür Karatekin...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta