Belki Bozulur Ferman Şiiri - Hüseyin Sönmez

Elimi uzattım,tutan olmadı,
Sevincime sevinç katan olmadı,
Dertlerim çoğaldı,kimsem kalmadı,
Hüzünle doluyum,her gün ağlarım.

Aydınlık istedim, karanlık oldu,
Yâr diktim toprağa,açmadan soldu,
Gönlüme gülümün hasreti doldu,
Hüzünle doluyum, her gün ağlarım.

Çiğdemler kırlarda sararıp gitti,
Tükendi dermanım takatim bitti,
Bu ayrılık benim, canıma yetti,
Hüzünle doluyum, her gün ağlarım.

Aşıklar ses verdi gönül koyunda,
Hayalin göründü deniz suyunda,
Karanlık gecede,parlayan ayda,
Hüzünle doluyum, her gün ağlarım.

Bir umut olur mu dökülen yaşlar?
Benimle ağladı,hep dağlar, taşlar,
Belki bozulur ferman,baştan başlar,
Hüzünle doluyum,her gün ağlarım.