Belki bir gün gelirsin.
Belki seninle, birgün olur ümidi ile yaşıyorum.
Belkide kendimi avutuyorum.
Belkide sonu olmayan bir hayal benimkisi
Ne yapayım...
Ancak böyle nefes alabiliyorum.
Bu ümit ile tutunabiliyorum hayata,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim