Belki birgün Şiiri - Alperen Karadağ

Belki birgün

Kirli çamurlu bir su gibi yüzüme vuruyor geçmişim.
Oturmuş ölümü düşünüyorum.
Belki de herzaman böyleydi.
Öylesine basit birşeydi ölmek.
Ve gözlerim;
Bir ağlamaktır tutturmuş.
Ve şimdi anlıyorum ki
Hiçbir tesellim, hiçbirşeyim yokmuş benim.
Işıktan yoksun bir gölge gibi yalnızlık.
Her yanımı sarıp sarmalamış...
Benim bu karanlıklar ortasında duran.
Sevdadır beni bu hale koyan.
Beni yıkan, beni kendi kanımla yıkayan.

Belki gün olur içimdeki şu acıyı dindiririm.
Göz pınarlarımı gün olur kuruturum.
Ya hayallerim;
Onları da birgün olur karanlığa savururum.
Ve belki birgün olur seni unuturum..!

02.04.2002