Belki Bir Ümit Şiiri - Deniz Güneş Kıyas

belki bir ümit

ne vardı ne kaldı
keşkeden çok..

nazar
tavus kuşu kanadında
dişisine kur yapar
sebat
belki kaldı
belki vardı
keşkeden çok

tasasız
çakıl taşlı
patika yolları
aheste bir siyahta
tıka basa
toprağın kokusu*
yaşam
belki bir kuğunun
kıvrımında
su*
keşke olsaydı
belki vardı

yarına küsmüş
dünü unutmuş
yaşam
unutulmaya
yüz tutan*
umutsuzluklardan
astar
sırayla
keşke
ne gezer*
yaşamak
yaşamamaktır
ölümden çok
belki ömür az
hayat baz
keşkeden çok

keşke olsa
belki vardı
belki kaldı
toprağın kokusu
buğday ambarında
aç gözlü bakışları
belki! !

mazeretleri
tarla ortasında
korkuluk
şapkasında bir karga
daha gün doğmadan
günebakanlara*
keşke
henüz yoğrulmamış
bir kil hamuru
atık artık duygular
unutulmaya yüz tutan
unutulmayan belki
nerede bir belki
orada
keşke! !

salı belki
keşke olsaydı
bir kez daha baharı
nankör yılları
anlasaydı
biri
anlatsaydı da
o masalı
belki anlardı
keşke yarın
belki kim?
keşke nerde?
belki kaldı
keşkeden çok belki bir

**ümit vardı....

deniz güneş