Belki.. Bir Serenat.. Çitlenbik Dalında..

Hayranım..
Mest eden tebessümüne,
O buğulu gözlerine.
ve Ay parçası o çehreye..

Verirdim, bin ömrüm olsa..
Tek bir bakışına..
tek bir gülüşüne..

Aşk susmak değil,
Katlanmak hiç değil,
Ayaklardaki prangalara..

Yaşam;
Tanrısal ihsan.. insan’a
Aşk ise; teveccüh,
eğer.. kodlanmışsa..

Bu mucize değilde ne?
Sen istersen.. umursama..!

Yaşanmaya değer.. bence,
acılar asırlık cehennem olsa da..

Farkındayım, cümleler devrik,
Zeka desen; bir harika..

Şirinlikse çok özel,
ama.. realite; Sysphe’ye ceza..

Oysa vuslat; bir nefeslik,
menzil ise, bir biletlik uzaklıkta..

İmkansız deme sakın bu aşka..

Zira, ne çok imkansızlıkların yaşandığını,
bilemezsin, nice yaşam formlarında..
Ne çok imkansızlıkların..
unutulup gittiğini, nice.. milyon yılda..

Şimdi kimileri çimen..... belki de,
kimileri yaprak..... günebakan dalında..

O yüzden, aynalar yanıltmasın...
vede hanene misafir zamanla avunma..

Belki 2,... belki 102.ci yaşamda,
Aşk,
yalnızca bir rastlantıdır belki;
Belki.. bir bakış.. bir elma ağacında..
Belki.. bir serenat....:
bir çitlenbiğin dalında..
Kimbilir,
Belki de.. bir nefeslik ah’ tır.. yalnızca...!
..
03/12/2005/n.a./ İzmir.
.