Belki bir sabah uyandığında, Her şey anlamsız gelir sana, Ve düşersin bir boşluğa öylece, Kendini yitirirsin sırlarınla.
Belki de aşkın yorgunluğu vardır, Bir çırpıda tükettiğin bütün umutlar, Ve yollarda kırılmış birçok parça, Nasıl bir araya getirirsin artık, bilemezsin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta