Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Ben seni nakış nakış kalbime işlerken mühürlerken adını yüreğime
sen bir gülüşe ömür verebilir misin
bir gülüşe ömür bir sevda bir ömür vermek demektir...
tebrikler, güzel dizelerdi....
Ömür bitmeden yüreğinin sancısı dinmeyecek anlaşılan sevgili Karçiçeği..
Sitem ettiğin, serzenişlerini bir duyabilse...
Kalemine ve hüzünlü yüreğine sağlık
cok güzel bir anlatım paylaşımın ıcın teşekkurler selam ve saygılar efendım
selami
Canım...Şiir bir iç dökmeydi..Karşında ben dinledim seni..Keşke yüreklere söz anlatılabilse, keşke o yürekler söz dinlese...
Bir umut ölür bin umut doğar..Yaşam ne çok mucizeler barındırır. Ne çok güzellikleri taşır hüzünlere inat. Masallar hep güzel olmalı, iyi bitmeli..Bize öyle öğretildi çocukluğumuzdan beri..Onun iç,in her masalın güzel bir sonu olmalı derim..Yaşam herşeye rağmen çok güzel..Yaşam her yeni günle daima bir mucize..Öfke, umutsuzluk ve sitem..Onlar çok kısa barınırlar yürekte. Sevgi ve sevinçtir yüreğimizde var olan..
Hadi gülümse. Sen değerlisin.)))
Ve bilir misin sevgili ne kadar seversen
o kadar kanar yüreğin,o kadar incinirsin…o kadar ağlar gözlerin
**
Sevda...
Sadece adı bile gülümsetirken içinde gözyaşıda barındırması ne üzücü...
Hüzünlü bir masaldı..
Yüreğinize sağlık...
Sevgiler...
Ben seni nakış nakış kalbime işlerken mühürlerken adını yüreğime
sen bir gülüşe ömür verebilir misin
Kalıcı mutluluk yoktur dünya fanidir unutma sevgili…
Samimi gerçek duygular fevkalede bir eser saygılarımla
Şiire giriş harika dizelerle oldu...
Kıvrım kıvrım ifadeler..
Teşekkür ve selamlarımla....
çk güzel ya.. tebrkler
Ben seni nakış nakış kalbime işlerken mühürlerken adını yüreğime
sen bir gülüşe ömür verebilir misin
Kalıcı mutluluk yoktur dünya fanidir unutma sevgili…
***
Ah be haticem kızım seni grupda şen burda hüzün görmekten ne diyim ..
bana bak grupda daha fazla kal emi kardelnlerde yani ben senin yüreğinn tüm acılarını tamir ederim .. :) kıyamam ben sana yaaa ..
tamam acısını hüznünü de yaz da...
diyorum ki ne zaman Haticemizden şöle şen şakrak şiir göreceğiz
yok mu ihtimal ..
***
bak şimci yine soru cümlesi
dur cevaplıyım
Ben seni nakış nakış kalbime işlerken mühürlerken adını yüreğime
sen bir gülüşe ömür verebilir misin
vermezler annem neden mi egomejırrr yok ben uydurdum bunu . doğanın edebiyat litaratüründe( türrnün son örneğidir ) bulursun ancak yoksa Türk Dil Kurumunda falan bulmassın .
neyse ..
soruna gelelim
işte surnanın zırtlağı annem bak işte egolu biri ise şişir beni diyorsa sürekli hep bana hep bana Rabbena diyorsun bu sözlerin bu isteklerin hep hayal olur be güzelim .. böyle birşey işte insan milletinde kadın erkek fark etmez
bi ben merkezcilik bi bencillik bir ego şişirme davası varsa onu geçeceksin ..
aslında sevdası da aşkı da muhteşm olanlara hep imrenerek bakarım bazen öyle bir denk gelir ki yürekler ..
hep onları dinlemek isterim ..
ama yürekleri pas pas yapan elamalardan uzak duracak
kadar akıllandım sanırım tavsiye ederim önce pışpışlarlar sonra geri çekilirler bakalım ne olaca sonra biraz merak et hemen havalara girerler aman aman sonrası da sen ölmüşmüsün kalmışsın hiç şişir beni nalan der sürekli senden istek ve talepleri olur ..
işte orda dınklayım ani bi frenle durmasını bilmezssen annem ne yazık ki böyle işte
adına sevgi diyorlar pehh
görüyoruz işte ..
anlayış yok düzen yok istek yok sadece sen on egomejır gönder onlar bir tane :))
öyle ya kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez
anam beni ne hale getirmişler ben kendimden korkuyorum artık...
kötü örnek oluyorum camiaya :))
kesecekler beni
ama ben diyorum kadın erkek bencilse içinde sevda neyim arama sevgide de aşk da da evet bencil olsun ama ikisinn ortak sevdası olsun dışarıyı boşver dersin tamam ama tek başına bir sevda olmaz yoksa
..
neyse ben bugün bu yorumları kessem iyi olacak
dik durmak annem her halde her durumda zayıflık değil dik durmaktan yana olduğum için acısa bile acını yaz ama onu da acıt felsefesi gütmekdeyim yalvarma asla olmaz benim yürekte Rabbiden başka kimselere yalvarmam o yüzden belki tepkili oluyorum böyle durumlarda ..
şiirin yorumuda böyle deli dolu bişey çıkıyor ..
anarşik bir yürek olunca işte bu gibi acılı durumlarda yüreğimdeki devrimi kendim yapıyorum ve çıkıyorum kend kasvetimden karanlığımdan ne varsa sende var sendeeeeeeeeeeee
gerisine tıhhh diyecen
yüreğine sağlık sevgilş Haitce kusurma bakma bgün günümde değilim herhalde yada tam günümdeyim bilemedim de şiir bahçeme ne yaptın ya diye ağlama sakın tık tık silebilirsin tamam mı canım sen bana bakma delidir ne yazssa yeridir diyeceksiniz artık ..
beni siz delirttiniz dermişim :))
gülümse annem gülümse inadına nahına mıhına gülümse yoksa ezilirsin ..
tek kelimeyle harikaydı şiiriniz hisseden yüreğiniz dert görmesin . sevgiler. türkmenkızı
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta