Belki Bir Kozan Sonrası Olabilir

BELKİ BİR KOZAN SONRASI VARDIR

Ey Uzaktaki… Kısmetse yarın, bir yola çıkıyorum
Şimdilik, görünürde adi, basit, sıradan uzanca bir yol…
Bütün ihtimallere, “BOŞ VER KURŞUNU…” sıkıyorum.
Belki ateşten gömlektir, belki de zevkli bir karambôl.

Umursamıyorum hiçbir şeyi, hiç korkmuyorum
Yaşadık, yaşadığımız kadar acının, kederin her türünü…
Kader diye bir şey var, vesveselere de hiç aldırmıyorum,
Ne çıkarsa bahtıma… Diyeceğim, ektiklerimin ürünü.

Ufukta, anamın, babamın mezarı, bacım, bahçemiz, viran evimiz,
Ve bir Kozan sabahında Çomak Dede’de kalbimin gümbürtüsü…
Yine görecekmiyim, çalılarda, kayalarda; “iletmek görevimiz,
Oğlan’ın adını Nebi koyacaklar” diyen ebe’nin görüntüsünü.

Belki Halil dedem, Belki babam rüyamda ya da hayalimde
Yıllar sonra ilk defa bana, “hoş geldin” diyecekler, gülerek…
Belki de O… Haykıracak, aradığın tek şey benim cemalimde,
Ela… Ela… Diye diye çıkacak karşıma, portakal çiçeği sürerek.

Yürek Yağmur yolun açık olsun haydi git… Uğurlar olsun!
Bellimi olur ki, kısmetinde belki bir Kozan sonrası vardır…
Dile Yaradanından, Yarınlarına sağlıklı, huzurlu günler dolsun
Bilmezmisin, tertemiz aşkların, vuslat sofrasınındaki tat, Yar’dır.

Belki Bir Kozan Sonrası Vardır… Kader neler nelere gebe, kim bilir?
Bellimi olur? Hor gördüğün şu adam, geçiyordum uğradım, diye bilir.

Pek imkansız da değil hani... Bu gece kapın aniden çalınabilir.

Adanasız, 27.03.15 - 01.33 Y.Yağmur