Belki Bir Gün Karantinada Senle

Bu coğrafyanın havası var saçlarında
Ondan sebep sana anlamsız ısınmalarım
Daha yakından bakabilsem yüzüne
Elini tutsam bom boş sokaklarda
Çözülse de anlatsa yüreğimin dili
Bir bilsem kimsin, kimimsin
Bazen dost, biraz arkadaş, azıcık sevgili

Mayıslar buz kesiyor senden uzakta
Elim dizelere varmaz böyle havada
Seni anlatmak deli cesareti gerektirir
Adın başlı başına bereketli şiir
Gözlerine bakmaksa yoruyor bedenimi
Gözlerin biraz yalancı
Bazen az gibi, yok gibi
Bazen haddini aşıyor o kahve gözler
Aramız uçurum, aramız mülteci mesafeler

Kızlara şiir yazmam diyordum da
Sana zaaflar biriktiriyorum geceleri
Gün ortasında bir pınar serinliği sesin
Dudakların neden böyle tehditkar
Kavgadan yeni çıkmış kadar asabi
Bulutlara şekil almayı öğretmiş
Az evvel yağmurları ıslatmış gibi

Gülüşünde vakitsiz kayboluşlarım var bi de
İlkokul çağında ölümsüz kelebek misali
Hep bir çocuk şarkısı naifliğinde
isteklerim de olmuyor değil hani
Adının yanına yazıyorum küçücük harfle
Belli mi olur
Belki birgün, karantinada senle…