Her rüyanın ayrı bir sıçrayışı vardı gecenin sessizliğinde. Gözlerini açıyor yorumlamaya çalışıyor tekrardan uykuya dalıyordu. Aslında hiç uyanası yoktu öyle ağır geliyordu ki omuzlarında hissettiği yük hele ki yüreğindeki hepsinden beter ediyordu. Anlamlar katmak isterken daha beter derinlere dalıyordu.
Dayanamadı kalktı nefeslenmek için balkonun kapısına doğru yürüdü sanki yürüyen o değildi. Ruh ve beden ayrı düşmüşlerdi. Zorlandı açılmadı kapı korktu kilitli kapılara dayanamazdı. Kapının açılması uzun sürmedi ve balkona attı kendini önce bakındı sonra gökyüzüne baktı sonra taburesini aldı. Gökyüzü ne kadar güzeldi ve süzülen bir kuşa takıldı gözleri..
Uçuyordu öyle ki heytt be der gibi ordan oraya konuyordu. Hafiften rüzgar çıplak omuzlarına dokunuyordu. Kumruların guguk sesleri kulağında nameler oluştururdu. Gugukk gugukkk Yusuf kuyuya atıldığında güya Yusuf'un yerini söylerlermiş. Öyle derlerdi dedi kendi kendine.
Sonra ileriden heybetli duruşuyla kendini izleten dağın yamacını gördü. İlk kez görüyordu uzaklardan Ona doğru bakan dağı oysa senelerdir buradaydı. Balkonumdan dağ manzarı varmış dedi. Şimdi sabaha uyandım dağların yamacında uçan kuşu gördüm dese olmazdı. Cemal Süreya tek cümleyle tek vuruş yapmıştı. '' Hayat kısa kuşlar uçuyor ''
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta