Belki Bir Gün Bir Yerde Şiiri - Gül Özlem

Yaşadığımız hayat olsada sonbahar
Kırılmış olsa da kanadımız kolumuz
Ömür dediğimiz cetvele
Sığabilirse gelecek yıllarımız
Henüz küskün değilse
Hergün yüzümüze dost görünen aynalar
Belki bir gün bir yerde
Yine karşılaşacağız seninle

Bir elimde beni taşıyan bir asa
Diğer elimde seni taşıyan yüreğim
Her telinde bin kahır saklayan,
Saçlarımda yorgun aklar
Bükülmüş sırtımda hasret yükü
Cebimizde paramparça olmuş
Kırık dökük incinmiş anılar
Halâ çözümlenmemiş
Yığınla birikmiş sorular
Belki bir gün bir yerde
Karşılaşırsa hayaller

Yanımda küçülüp yok olmuş çarelerle
Halâ kapanmayan yaralar var
Yanık sevdam senden
Yalnızlığım geçmişten hesap sorar
Bir yanda ölümü ıskalamanın sevinci
Diğer yanda vuslatın heyecanı
İşte bu; en zor anlar
Gönlüm gönlüne sitemkar
Daha dün gibi aklımda
Bana söylediğin son sözün
Geçmişe odaklanmış onca hüzün
Tükettiğin umutlar var

Belki bir gün bir yerde
Takvimlerden geçen zaman tünelinde
Karşılaşacak o yorgun bakışlar
Kalbim o an durmazsa eğer
Sana anlatacak çok şey var
O bakışlar önce birbirlerinden
Gizlice kaçacaklar
Sonra şekillenip,tüketilen hayatlarına
Geri dönüp şöyle bir bakacaklar
Sözlerin sükut olduğu yerde
Unutulmayan o bakışlar
Geçmişten hesap soracaklar
O bakışlar birbirlerinin kalbine
Yarım kalmış bir hayatın
Kitabını yazacaklar.