Belki ben
o günden
çok daha evvel,
köprü başında sallanarak
bir sabah vakti gölgemi asfalta salacağım.
Belki ben
o günden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Belki ben
o günden
çok daha evvel,
köprü başında sallanarak
bir sabah vakti gölgemi asfalta salacağım.
Belki ben
o günden
çok daha sonra ,
matruş çenemde ak bir sakalın izi
sağ kalacağım...
Ve ben
o günden
çok daha sonra:
sağ kalırsam eğer,
şehrin meydan kenarlarında yaslanıp
duvarlara
son kavgadan benim gibi sağ kalan
ihtiyarlara,
bayram akşamlarında keman
çalacağım...
Etrafta mükemmel bir gecenin
ışıklı kaldırımları
Ve yeni şarkılar söyleyen
yeni insanların
adımları...
tutsak özgür, kör görür olsa
kapı sen, yol sen olsan
kulak duysa sesini, o hap solmuş yaralı
yine de insana derin sevgiyle bağlı
söylesen bana tekrar- tekrar,
yaşam sözlerinden.
ansızın mezarlar açılsa,
dirilse ölüler.
ve yaslansa yorgun başım
bir kitabına…
Hüseyin Çelikten
minti name
Nefis!
Nefis üstü.
güzel söyledin Binali!
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta