Belki tapmıyordum sana inancımdan ötürü
Diz çökmüyordum önünde kapanmıyordum ayaklarına,
Ama bulutlar yorganım yıldızlar arkadaşımdı martılar yoldaşım
Mutluydum herşeye rağmen kimse bozamazdı neşemi
Mutluluğum gölgelenemezdi
Huzurum saat gibi işliyordu bozulamazdı
Sonra ne oldu diye soracak bu şiiri okuyan insanlar;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.