Bu-dur diyen bir halin yoğrulmuşundayım.Umutlarla yola çıkan bir aşk ermişiyim.Kendi dergahını yakan son vazgeçilmişim.
- Belki ben de hata yapmışım,belki ben de hatanın tanıyım, belki güneşler görmemiş pişmanlıklarım var. Tek hatam seni sevmek.
-Varsın en büyük hatam olsun…
-Yaşama sarılmakla sana sarılmanın makarasında beni makaraya alıp susma. Ben aşkın hata tahtasıyım, her hatama bir çivi batırdın.
Bir bir çıkardım çivilerini.Gayrı çivilerin, acıların, damların yok; ama
İzlerin, özlerin, özlemlerin, mazin, sevgin kaldı.
-Senin için nefes alıp veren bir geleceğin eleğinde her dem sana eleniyorsam, aşk diye bağırıyorsam her hecede bil ki bu aşkın kitabesi yok olmaz.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta