Dipsiz kuyulara atar bakışın
Çırpınırım karanlığın gırdabında
Bir umut ışığı çok uzaklarda
Akışı olmayan durgun sularda
Ellerim tutacak bir dal arar
Filizlenmiş yosunlu taşlarda
Taşlar ey yosunlaşmış taşlar
Hangi usta ördü dipten doruğa
Hasret özlemim gibi üst üste
Dizilir bağrıma
Çağresizlik çemberi gittikçe daralır
Karanlık çöküp ümitlerin bittiği anda
Leyla ile mecnun Kerem ile Aslı
Ferhat ile Şirin gelir aklıma
Onlarda yanmadı mı aşktan yana
Bir sihirli el tutarda
Belki ama belki
Bırakmaz dipsiz kuyularda
Kayıt Tarihi : 23.8.2010 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)