Belki yokum, bir hiçimdir.
Umarsız bir hayatın telaşla yürüyen gölgesiyim.
Dünya hergün uzak, çabam hergün savaşta
Bir yandan karanlık yoklar kapıyı;
Ben daha da romantik takılırım kendime
Tekliğim kalbimde,
Aşkım insansız,aşkım yokluk
Üzülmek ne hoş şimdi
Belki sen mavisin
Şu doğacak güneş belki eserin
Peki ne zaman yakacaksın gene?
Yoksa hiçliğim artık göremiyor mu seni?
20.09.2001
Emirzad DemirelKayıt Tarihi : 9.1.2005 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!