Belki Şiiri - Bahadır Kaan Öztürk

Bir gün gelir, geçer bunlar sevdiğim,

Pek sevdiğin badem ağaçları çiçeklenir.

Renklerin sevişmesini anlarsın binde bir,

Güneş belki ısıtır yüreğini

Seversin onuda yakan yanlarıyla yeniden

Ve bir gün,

Bir vişne bahçesinde kayboluruz aniden

Koşar,

Çıkarız ortaya hayalden bigünden

Belki papatya toplarız uçurum kenarından

Renklere özeniriz düşlerimizin arasından, bu papatya tarlasında

Yangınlarımıza fırtınalarımıza direnip,

Uyanırız belki yeni bir sabaha daha yan yana

Belki yana yana

İşte o zaman derim,

“İlk bahara, seninle, ilk defa merhaba

Daha görecek çok baharımız var

Peşi sıra”

Kelimeler ördüm sana, beni anla