Sonbaharın hüznü vardı gönlümde,
Gönül, yapraklarını dökmüştü sayende,
Viran olmuştu hayal bahçem gitmenle,
Sonra bir gün, o çıkıverdi karşıma, her nereden geldiyse,
Buğulanmış bir camın teni üzerinde açılan bir pencere misali,
Aldı gönlümün buğusunu, gülümsemesiyle.
Sanki yıllardır tanıyordu onu gönlüm, öylece.
Bir Daha Uyanmazdın
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...
Devamını Oku
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta