Beliz gözlerin Şiiri - Celalettin Uçar

Şu kulluk akdimde rabbime karşı,
Diz çöküp kıldığım namaz gözlerin.
Bir kuşluk vaktinde kıbleye karşı,
El açıp ettiğim niyaz gözlerin.

Kor düşen bağrımda köz olsa parem,
Yad elin dilinde söz olsa yarem,
Kaf dağın başında kar değil çarem,
Dermanı umduğum deniz gözlerin.

Lafzımı lüzumsuz serzeniş sayma,
Riyayla karışmış söyleyiş sanma,
Mahşerde sırattan geçerim amma,
Geçmeye korktuğum dehliz gözlerin.

Dolsa da miyadım ömür hanemde,
Solsa da ümidim senden son demde,
Her sabah suyunu gönül haddemde,
Süzüp de verdiğim filiz gözlerin.

Ben bir celal şahtım kendi başıma,
Kaç gönül var ahım çekti aşkıma,
Bir gün garip diye alın yazgıma,
Feleğin düştüğü beliz gözlerin.