Yalnızlık saatlere bölünmüşken
Odama misafir gecede
Meze etmişken hayalini sarhoş şarabıma
Kızaran gözlerimden dökülürdün yanaklarıma
Kırılmış dallarıyla
Buzdan çiçekleri koklardım penceremde
İşte sen o vakitlerden kalmaydın belita
Neden bırakıp da gittin güneşle bilmem ki
Ne vardı belita
Ne vardı ufukların en ardında
Yoksa hiç mi sevmedin geceleri
Hiç mi sevmedin belita
Oysa ben gecelerde aşık oldum
Hep karanlıklarda aradım seni
Dipsiz karanlıklarda belita
Söyle şimdi mutlu musun oralarda
Ben burada buzdan hayaller kurarken
Güneşle sohbetlerin tadına vardın mı
Oysa sen seher vakitlerinden kalmaydın
Yıldızlı gecelerin mehtabıydın
Sen sabah karlarının musikisi
Yere düşen kar taneleriydin belita
Sen dalgalarla boğuşmaya alışkın değilsin
Meltemleri tanımadın daha
Sen martıların çığlıklarını duymadın belita
Güneşin ışıkları kar tanelerine vurmadı daha
Soğukları ısınmadı
Bekletme boynu bükük kardelenleri
Özletme artık bizi belita
Bir şafak vakti çıkagel
Kar taneleri gibi habersizce
Sessizce gel belita
Kayıt Tarihi : 5.10.2006 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Şahin Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/05/belita-nin-ardindan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!