Belirsizlik Ortamı Şiiri - Mehmet Bekir Nal

Körlük çağının ortasındayız
Göremediklerimizdir hayat
Giden gitmiştir heyhat!
Cana yakın ruhlar bir o kadar uzaktır artık
Kudretten yoksundur bu çağda insan
Hükmettikçe iktidardan düşer
Konfor ve rahatlık uğruna
Benliklere dikenler girer
O dikenler ki deler geçer dağları, denizleri
Zehirler havayı, suyu ve gönülleri
Parayla açılan gözler
Zamanla gözden düşer
Toprak kabul etmez nicelerini
Logosun o muhteşem gücü hissedilmez artık
Sahte gülüşler döndürmekte yalancı dünyayı
Yakındır halbuki güzellikler,
Alabildiğine uzak sanır içi boş zihinler
Sen bari gitme içimde kalan son insanlık
Uçurumun eşiğindeyim
Tut beni sıkıca
Aşağısı umutsuzluk, aşağısı yokluk
Yakmakta canımı alevler
Belirsizlik ortamında bir başımayım artık