Güneş hiçbir zaman tam olarak yansıtmamıştı ışığını toprağa.
Toprak sitem ediyordu,
güneşin kendisini görkemli ışıklarından mahrum bırakmasına.
Güneş toprağın yanmasından korkuyordu.
Toprak güneşin kendi ışığında boğulmasından…
Ne toprak yandı.
Ne güneş boğuldu.
Ne ben yaşadım.
Ne sen öldün.
Kayıt Tarihi : 14.5.2017 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!