Belirsiz Şiiri - Bilal Aykanat

Dudaklarının kıvrımından akıyorum gamzesine
Saçlarından kayarak o gizli ensesine
Hayal meyal yankısıyla hasretim sesine.

Dolunaya eş buldum bembeyaz teninde
Dalgasal yürüyüşüyle uçarken
Duvara çarpan yarasayım gülüşünün keteninde.

Yüreğimde yeri yokken, fikrimi meşgul ediyor
Gece aydan, gün efkardan
O gözlerin nazarı aklıma duhül ediyor.

O gözleri ki katili vakarımın
Ve yarasına tuzdur
Yarım yamalak var olmuş duygusal yarımın.

Denk gelince kenetlense o gözler bu gözlere
Fırsatlar ay ışığından hızlı
Zaman mekan engel dilin ucunda sözlere.

İnkar ile soludu zamanımı bu takıntı
Saniye saniye ve milim milim
İşkenceyle sürüklüyorken ruhumu akıntı.

Firkat en iyi dostum, vuslat kızıl elmam
Ülfete koşuyorum belki
Vuslattan korkuyorum, firkatle her şey tamam.

Alnının ortasında dudaklarıma yer ayırtsın
Altın oranına bir rakam olmak yeter
Güzellik sahnesinin haya perdesini yırtsın.

Yırtsın ki aydınlatsın mehtabı her şeyiyle onu
Yıldızlar onun takısı
En âmâ insana görünsün bu hislerin tonu.