Belirsiz... Şiiri - Taner Kalyoncu

Akşamlarında kaybolduğum yitik bir şehrin yalnızlığıyım şimdi
Kıyısında köşesinde kaybolduğum sokak arası kedi düşleri
Nedensiz ağlamalarımda hayalin gözyaşlarımda saklı
Mekanın ve zamanın tükenemediği en derin duruş var odamda ki aynamda
Lazım değil bana gözlerin ellerin bakışların beyaz tenin
Lazım değil bana seni seviyorum diyen küçük ağzın
Kırmızının ortasında siyaha bürünmüş kelime fakiri şair telaşı
Realite ve ben çelişik ve değişik
Sartre'nin ve Hegel'in hatta felsefenin bile düştüğü anlarda tutarsız kelimelerin intihar düşleri
Rakamlar sayılara can çekiştiriyor matematik bile tutarsızken nedir gerçek?
Pi sayısı ve onun katlanılmaz uzanımsı açılımı. hayranlık noktasında gökte çakışan kuantum parçacıkları
Melek ve tanrı dostmudur gökyüzünde yoksa hain kapitalizm orda bile mülk peşindemidir
Sus şimdi tanrıyı ağzına alma yakışmıyor ağzına toplumsal yaklaşımlar sen kendi ipini kendin çek tanrıyı sokma zerdüşt düşüncelerine
En azından ruhunu satmadın şeytana ve en azından sen tek bir birey olarak intihar meyilli bir köpeksin
Mezarında yılan uyuyan cesedini bir lav akıntısına bırak
Rakamsal düşünme yaşamı, ona saygı dur ve bir duruş belle belleğinde, oyna kelimelerle, ben sana aşık olduğun zaman sorucam bu işvelerini
Hain zaman ne kadar acımasız ve ne kadar hızlı bir ilkokul ve bir lise arası küçük bir kalp atışı kadar iğrenç zaman çürümesi
Ziyan olmuş aşklarıma bakıyorum şimdi çöpün dibinde yüzünü tanımadığım kadın halleri
Karşımda oturmuş sigara ağzında beni terk ederken ne de güçlüsün ve ne kadar akıllısın bana akıl verirken
Hadi gidelim şimdi ayrılalım ve ben yeni bir aşk buLayım kendime tekrar edeyim nasıl olsa her aşk bir tekrardan ibarettir

TANER...