Beli Can Şiiri - Ahmet Özdemir

BELİ CAN

Şu aşk iklimine geldim geleli
Serde esiverdi bir kavak yeli
Sen deli, ben deli, yer gök ay deli
Tecelli girdabında yeldim yeleli
Beli can, beli dost, cananım beli.

Baba ocağında durdum duruldum
Gayret kucağında sordum soruldum
Madde bucağında yordum yoruldum
Yoksul onurunu bildim bileli
Beli can, beli dost, cananım beli.

Tatlıydı dünyanın fitnesi her dem
Kudret-i kuvvette var oldu erdem
Geldim, gittim, bildim toprakta yordam
Kin, kibir, tamahtan öldüm öleli
Beli can, beli dost, cananım beli.

Aşkın sebiline düştüm şaşkınım
Kınamayın seller gibi coşkunum
Dur durak bilmeyen arsız taşkınım
Nefsimin zırhını deldim deleli
Beli can, beli dost, cananım beli.

Gönül pazarında sözüm mü olur
Aymaz azarında yüzüm mü olur
Dünya tozarında gözüm mü olur
Kalbimin pasını sildim sileli
Beli can, beli dost, cananım beli.

Bakıp aldanmayın bir edna kulum,
Arif meclisinde değersiz pulum
Candan gelir canana gider yolum
Vuslatın bağında güldüm güleli
Beli can, beli dost, cananım beli.

Ahmet ÖZDEMİR