Belgisiz ataklar Şiiri - Necdet Arslan

kışkırtıyorsun

üzerine hiç eğilmediğim
bir gözede ilk kez sızlamasını dişlerimin
Ilık günlerin doluştuğu takvimlerden
kulaç kulaç varmamı benliğine

zor kuş sürülerinin geçişine benzer bir şey
kokusunu saldığın sokak repliklerinin
görkemine tünememek

söylediklerim yakınmak değil
ama sen yine de inanma

bir gizemli gelincik bahçesindeymişim gibi
yazdan kalan kızgın kokularında uykulara dalmayı
sürdükçe sürsün istemek sabahlamayı

mavimsi çakıl taşlarına benzer parıldayışın
yani o ılık çekiciliğin
sanki bambaşka gurup,
sanki batmaya niyetsiz akşam güneşi

o köpükleri askıda kalan çağlayan
o udun üzerinde dikleşen ayak izleri

günahında yunduğum su,yeni ileti

bulutsuz şarap yüreğe salınan yılkı
örtüşerek aşkın kımıldanan sınırlarında

birbirinde yanan güz renklerinin
bir tomurcuğun kızılca kıyametlerinde
büzülen avuntularla son tercihi

susmak sonsuz uyku
söylemek ütülenemeyen yol kıvrımları
dayanılmaz bir araf

yetti bu kışkırtma
öbür tarafıma serilen vadi sensen eğer
beni kendine taşı