Belgisiz Şiiri - Zeynep Merve Dayan

Güneşe en yakın konumda kışı yaşıyorsa bu ülke,
Bu gün deneylerle kanıtlanan değişiyorsa biz zaman
Ve sen, kovuluyorsan bildiklerin yüzünden bir yerlerden
Bil ki bildiğin her şey, bilgisizliğin kendisidir.

Doluyorsa bir çöp, çöp dışında herşeyle
Bir yerlerde birşeylerin eksikliği yaşanırken, Savruluyorsa o şey başka bir yerde boş yere,
Ve bulutlar, dağılıyorsa gökyüzünde içini dökemeden yeryüzüne
Bil ki hiç görmediğin fırtına gelecek olandır.

Etrafı Sen'le dolu olduğu halde Ben diyorsa insan,
Konuşuyorsa birileri, bataklığa dönmüş o yerde adalet diye
Onlarca azığa karşın verecek bir çift el yoksa kimsede
Bil ki binbir umutla beklediğin hiç gelmeyecek olandır.

Gökkuşağını seviyor diye birileri, giriyorsan renkten renge,
Her rengi deniyor da bulamıyorsan kendini hiçbir yerde
Bazıları istiyor diye kara diyorsan sevdiğin şeylere Ve o an unutuyorsan, tüm renkleri içinde barındıranın siyahın içinde dönen bir nokta olduğunu,
Bil ki renklerin en karası ruhuna çalınmış olandır.