Belgin Sönmez Şiirleri - Şair Belgin Sönmez

Tarlaya bahçeye yürüyerek gitmek kucağında çocukla zordur. bir anne için..
Birde altı yaşında minik oğlu Emir zeytin hasatı bitene kadar annesine yoldaş kardeşine bakıcı olur..
Kocası arada pazarcılık eder kahvede pişti oynarken Hacer isyan etmeye kalktığında sadace çocuklar üzülüyordu şamatadan..
Denenmişi deneme derdi kaynanası bırak git ..Çözüm odaklı konuşuyor gibi görünen ihtiyar kadın gelininin gidecek bir kapısı olmadığını bilmiyormuydu aslında.
Kumar masasından kalkmayan kocası Erdal lafa gelince üst seviyeden konuşurdu boş sürahi partalcı..
Zeytin toplanacak makina yokmuydu nerede kalmıştı o tırnaklı demirle zeytin toplama ama bunlarda yarıcı tutup onada zeytinin yarısını vermek refah yoktuki..

İsimsiz kalmış adı hayallerimde. Bir kadin geçerdi kapidan Sene belki 75 belki 76 Daha ölüm sirenleri adını çağırmadan. Bir kadin geçerdi kapıdan. İzmirin arka sokaklarindan birinde. Şiir yazan rahmetli Füsun teyzenin kira evinde. Yaşım belki 13 belkide 14 unuttum Ben o zamandanda duygulu o zamanda farkındalıklı. Adsız kadin kumral eli cebinde gencecik saçı küt kesim ve başı hep önünde.. Babam devlet demir yoluna işe giderken. Annem hasari küçük oğlan kardeşlerimle uğraşırken. Mahallenin yaşlı eke kadinlari kapilarin önünde toplanti yaparken duydum ki eşinden kacip gelmis ailesine.. Bir aksam üzeri daha onu görmedim ve diğer aksam üzerleri de. Adsız kadın adsız olarak kaldi hayallerimde.. Çalıştığı iş yerinin kapısının önünde vurduğu kocasının çabuk yayıldı izmirin eski adı kizil çullu yeni adi sempatik olsun diye Şirinyer konulan bir semtinin arka sokaklarinda.. Bir kadin geçerdi kapıdan başı önünde gencecik düşünceli..
ALLAH haksiz yere canı giden bütün masum kadınlara ve benim hayallerimde masum yüzü kalan adsiz ablamada rahmet etsin..Saygiyla kadın gibi kadinlara..Bende dahil bütün fedakar fevakar annelere...

Filizin Kesik o ses yine kulaklarında …''E kızım eeee''..
Kadın yalpalayarak ayağa kalktı. Pencereye doğru yürüdü..Kimbilir Nevvale onu bulup evine getirmese kapısını açmasa beklide ölmüştü...
Otuz beş yaşında daha..
Oysa ruhu öyle yorgun ve bitkindiki..
Saçları darmadağın koyu kahverengi kısa lüleler omuzlarında..Kimbilir kaç haftadır hiç tarak görmemişti..
Çocuk yuvasında geçen bir çocukluk ve sonrası..İçkiyle başlayan ardından bu kahrolası madde..