Gönül gözü ile görür söylerim,
Emsalin bulunmaz teksin Belgin’im.
Ne çekinir ne de minnet eylerim,
İnanmayan dönüp baksın Belgin’im.
Gezdim Avrupa’yı, yoktur bir eşin
Pek uyum sağlamış gözünle kaşın.
Leblerin içinde o inci dişin
Gören yiğit bir of çeksin Belgin’im.
Gülüşüne bile biçilmez değer,
O ceylan bakışın cana kast eyler.
Doğuran ana da nur katmış meğer,
Mah yüzün âşığı yaksın Belgin’im.
Krallar da diz çökmeli önünde,
Kraliçe güzel mi ki yanında?
Kıymetin bilmeyen bulsun canında,
Alnı açık, yüzü paksın Belgin’im.
Şöyle bir salınman değer dünyayı,
Yüzün kıskandırır güneş, ay’ı.
Seni gören âşık çeker sevdayı,
Kirpikler sineye çaksın Belgin’im.
Ben melek tanımam senin üstüne,
Tebessümün ilâç olur hastana.
Bu feleğin Turanî’ye kastı ne?
Varsın gözyaşları aksın Belgin’im.
04.05.2010
Duran ÖzaydınKayıt Tarihi : 30.5.2010 23:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!