Belgin Şiiri - Duran Özaydın

Çiçek tarlasından geçerken gördüm,
Her türlü renklerden açmışsın Belgin!
Uzanıp leylâktan bir tane derdim,
Mis gibi reyhalar saçmışsın Belgin!

Koca bir Kâinat aşkınla yanmış,
Yaylalar da yeşiline boyanmış.
Bin bir bitki kokun ile uyanmış,
Canlıdan canlıya uçmuşsun Belgin!

Yaz gelince her çeşidin ararlar,
İncitmeden birer birer dererler.
Sevgiliye buket yapar verirler,
Gönülden gönüle geçmişsin Belgin!

Hoyrat eli değip dalın kesmesin,
Varsın konsun kelebek de küsmesin,
Aman bal arısı surat asmasın,
Bülbüle de gülü seçmişsin Belgin!

Rüzgârlar gülüşür, kuşlar söyleşir
Gökte kanat çırpan sana erişir.
Âşık ilham alır sende gelişir,
Ozanın sazında coşmuşsun Belgin!

De gel de Turanî anlatma bunu,
Vallahi kör derler görmezsen O’nu.
Böyle bir dilbere feda et canı,
Yiğidin başında taçmışsın Belgin!

05.05.2010