Beleş Aşk Şiiri - Yimla Yaver

BAŞIMLA GÖZÜMLESİN

aklım karıncalanır, nefesimden kendim ürkerim
gelişleri, Tanrının izi kadar meşhurken anılarımda
ah derim uyandim ne şükür
alınmadan bir gun daha bu omrum,

Keşke aşk beleş olsa,
şöyle karşılığı olmadan,
uzanırken yatağa bir masal okusa, sen uyuyuncaya kadar
dizlerini çekmese, sabahı beklese,
tebbessümle baksan iki çesme,sualllensen
'Akşam burda mıydın? ' diye

gittikten sonra o,
şöyle yataga uzansan huzurla, bir yanına düşmese
kanlı bir yaş;
bir yanın boran olmasa; bir yanın onu bulmak için
pusulasız kandil,
her çağrına koşsa, kızmasa köpürmese
özlemişsen anlasa seni; yanında öylece kalsa
saatte gözü aklı başkasında olmasa

aklımın tuşu düştü onun daracık evinde,
ya yatağında olmalıydı; ya kalbinin bir koşesinde
onu almak için geri döndüğümde
kapıyı açar açmaz bana aşkla saldırsa
sevinçten ağlarken,öpse gözlerimden
seni seviyorum diyebilse ben sormadan
yalanlanmadan, yara vermeden açılsa
tam kalkacakken sorsam: ' Neydi borcum? '
lafı mı olur,dese
' Bu ev senin de evin, başımla gözümlesin '