Beledonna Şiiri - Polaris 1968

Uzak deniz ülkesinin kızıydın
Sen Beledonna
Norveçte deniz kenarında
O köyünüzü hatırlıyorum da
Yeşillikler arasında
Beyaz beyaz evler vardı
Bazen uzaktan kilisenizin
Çan sesleri de duyulurdu
Seni beyaz elbisenle
Koşarken görürdüm
Hani şu çalıştığım yaşlı gemiyle
Köyünüzün kıyısından geçerdik ya
İşte o zaman
Yine canlandın hayalimde beledonna
Beyaz bir elbisen
Rüzgarda uçuşan
Uzun kıvırcık saçların ve gri gözlerinle
Bozkırda açmış bir çiçek gibi
O kayalardan bakardın bana Beledonna
Bilirdim evet bilirdim
Sen memleketimin
Akdenizi gibi kokardın
Rakı kadehleriyle bütünleşen
Sevda türkülerindeki
Bakışlarla bakardın
Beni hep sever
Öpücüklerinle devamlı yıkardın
Hatta
Bana yeni yeni sevdalar yaşatır
Dağlarda yıldızlarda ovalarda
Beni görür
Yudumladığın suda beni içer
İçine çektiğin her nefeste
Beni çekerdin
Benim gözlerime baktığın gibi
Bakmazdın başkalarına
Tutmazdın başka elleri
Açmazdın yüreğini kimselere
Beyaz bulutlar ikimizindi
Sevdiğim Beledonnam
Bu kıyılara son seferim olacak
Ve yine biliyorum
Hasretimle sevdamla
Mil mil denizleri aşarak
Gelemeyeceğim sana
Özlem dolu yüreğimi
Avuçlarına koyamayacağım
Kavuşmak için gri gözlerine
Doğduğu yere özlemle dönen
Bir somon olamayacağım
Çevirecek beni balıkçı ağları
Ama seni de unutmayacağım
Aşkım Beledonnam
Zaman zaman gök gürleyecek
Yıldırımların çarpacak yüreğimde
Ve ben
Kaldırdığım rakı kadehlerinde
Yaşlı gözlerle
Dinlediğim sevda türkülerinde
Yaşatacağım seni
O kayalardan hep bakacaksın bana
Uzak deniz ülkesinin kızı
Beledonnam sevdiğim
Hasretle hoşcakal...