Belediye Otobüsü Şiiri - Nesrin Olcay

Akraba olduk herkesle
Belediye otobüsünde.,
Bir samimiyet,bir samimiyet;
Sanırsınız ki herkes yapışık kardeş.
Arkadaş arıyorsanız kendinize
Kimseye çaktırmadan muhabbet yapabilirsiniz.
İnsanların sosyal ve parasal durumları
Ve dahi ruhsal durumları;
Eğer varsa vaktiniz
Ve oturabilecek kadar talihliyseniz,
Tarafınızdan yorumlanabilir,epeyce eğlenirsiniz.
Bakınız şu eşarplı teyze;
Küçük bir poşet götürüyor evine.
Halinden belli,emekli.
Bu maaşla yaşadığına şükretmeli.
Şu fötr şapkalı,yaşlı beyefendi;
Belli ki saygısızlıktan şikayetçi.
Az önce dikkatsizce iteledi,
Önündeki blue jeanli.
Başı önünde düşünen,
Yeni kovulmuş olmalı işinden.
İçine girmiş gibi şişenin parfüm kokuyor,
Takmış takıştırmış...
Anlaşılan bu süslü hanım güne gidiyor.
Sağındaki hırpani genç
Yan gözle mücevherlerini süzüyor.
Gençlik ne güzel şey.
Arkada bir gurup şen şakrak gülüşüyor.
Yanımdaki şu adam iki koluyla asılmış yukarıya.
Galiba hasret sabuna,suya
Buram ter kokuyor.
Ah Beyefendi; keşke indirseniz kolunuzun birini.
Ben de teker teker koklasam koltuklaltlarınızın terini.
.............
İşte böyle dostlarım;
Belediye otobüsü herkesi buluşturuyor
İçindeki yolculara ilginç gösteriler sunuyor.