Belediye emekçisi Şiiri - Edip Dilek

Belediye emekçisi olmak varmış bu dünyada
Ne hayaller kurmuştu…
Ta
En başında yazmıştı,
Okuryazar
Vatani görevini yapmış
Beş çocuk babası
Boşta gezer
Dilekçesinde

İki büklümdü
Dilekçesi kabul edilirken
O büyük makamda
Sanki kendisi olmuştu
En büyük başkan

Dilekçesi elinde giderken personele
Başı dik, her zamankinden farklıydı
Olmayacaktı artık başkasına kul köle

Artık umutları çoğalmıştı
Küçük oğlu
Belediye
Ve okuyacak olan çocuklar

Gerçi geçmişti yaşları
Yusufla, Ayşenin
Ama olsun
Çırak olarak devam edecekti Yusuf
Yardımcı olacaktı annesine Ayşe
Okuyacaktı Fatma,Ali,Umut ta

Özveriyle çalıştı işinde
Kovalarken yıllar yılı
Değişirken başkanlar
Verilmez olmuştu maaşlar

Yine kuru ekmeğe talipti
Okuldan alınan çocuklar

Artık
Sitem ediyordu
Böyle sisteme

Artık
Öfke duyuyordu
Yobaz hırsız başkanlara

Artık
İsyan ediyordu
Hayatına, yaşamına

Ve
Buna yaşamak diyenlere..

08.08.1999