halden hâle girdim hep telaş telaş
kalbim kızılcıklar içinde kaldı
küfür dehlizinde taş üstünde taş
niyazım kılçıklar içinde kaldı
gün,neden doğardı,unuttum şimdi
yüzümü geceye neden çevirdim
benim her ölümüm bir titreşimdi
her rüzgârda bir yalnızlık devirdim
başıma gelmeyen belâya küstüm
sevmedim aslında hiçbir çiçeği
sevda denilince sâdece sustum
meyveyi,filizi,börtü,böceği…
Kayıt Tarihi : 21.9.2011 10:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Pınarbaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/21/belaya-kustum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!