Nede güzel söylemiştin
Gitme ateşlerde yanarsın diye
Ateşte yansam razıyım çoktan
Döndüm ateşin bile yakamadığı birisine
Ölsem diyorum ya bazen son çare diye
Toprak bile kabul etmez beni
Farkında olmadan batmışım pisliğe
Ateşin yakamadığını toprak kabul etsin niye
Ne oldu bana ben böylemiydim
Soruyorum hergün kendi kendime
Cevabını bulsam belki döneceğim geriye
Cevabımda yok dönmüşüm serseriye
Sustum yaranamadım, konuştum anlatamadım! ! ! .
Yüreğimi yere serdim kimseyle dost olamadım
Başım öne eğdim gizledim gözyaşlarımı
Herşeyimi feda ettim yinede yaranamadım
Yok artık geri dönüş battıkça batıyorum
Sözde ben belaydım, BELA'mı arıyorum
Bela, bela, bela ateşe gerek yok yanıyorum
Herkez bir kere ölür ya ben hergün ölüyorum.
Y.tarihi 03-09-2002 Saat 10.00
Salih ÖzalaşanKayıt Tarihi : 3.9.2002 19:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Özalaşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/03/belami-ariyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!