yalnızlığın en zengini1957
yoklarımı taşıdım yıllarıma
varımı yoğumu önüne döktükten sonra
bir köşesinde gülümdüm bahçemin
eller duvar çevirmiş görmedim geçtim
gençlik be belalım
hala her sabah gözüm yolun köşesinde
şimdi çıkar gelir doğan günün ardından
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
siir sanatina siirin hic bir misrasinda ulasamamis olmam,
bir okuyucu olarak benim sucum olsagerek.
zira siz bunu siir diye yazmissaniz siirdir dimi?
..........f.s.m
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta