Sensizliğin işgali Şiiri - Mustafa Gündo ...

Bu aralar sensizlik denen illetle,
Düşünemeyeceğin kadar başım belada,
Hasretin bedenimi dört bir yandan kuşatmış,
Umutlarım,hayallerim,gülüşlerim abluka altında,
Yarınlarım ise faili meçhul .......

Sadece bedenimle kalsa iyi
Damarlarıma kadar işlemiş bu illet,
Sensizlik; aşırı dozda yalnızlığa sürüklüyor vucudumu,
Ruhum daralıyor,nefesim kesiliyor,gözlerim kapanıyor
Ve çaresizce kendimi yalnızlığın kollarına bırakıyorum.......

Anlıyacağın ne dışarda,nede içerde, gün yüzü yok
Özleminin vucuduma uyguladığı baskıya
Ve acımasız soykırıma karşı,daha ne kadar,
Dayanabilirim bilemiyorum......

Bu umarsız kuşatmada,
Sevgisiz,ilgisiz ve sel sefil bir halde,
Yaşamaya çalışan, deli yüreğim ise;
Seni çok özlediği ve seni çok sevdiği için
Mecburen ses çıkartmadan,boynu bükük bir şekilde beklemekte
Ve bu işgali bertaraf edeceğin günü,iple çekmektedir.............

Bilmelisin ki bu zamana kadar;
Yüreğimin surlarla çevrili gönül kalesi
Ne kuşatmalar gördü de yıkılmadı bir kulesi...
Ama bu sefer bambaşka,ve gelmezsen yarr !!!!
Bu hasretlik yer yüzünden silip atacak beni......

Nasıl Anadolu Alparslan’ını
Kudüs Selahaddin Eyyubü’sünü
İstanbul da Fatih’ini beklediyse
Yüreğimde Asena’sını öyle bekliyor....