Belaların Tanrıçası Şiiri - Hayrettin Ta ...

aklım viranında hazırlıksız bir tren geçer
aşkın penceresine seyirci ela gözlerini taşır
gömülmek istercesine alı götürür bilinmezliğe
Sanki yalnızlığı yerçekimsiz uçurur arkaik hazanlarımdan
sözsüz tutulan bir yolun sonunda tutku devriyesi sarar beni
aklım sende bedenim nefessiz heveslerine şiir
Sonunun gelmesine yakın bir yakının yar küresindeyim
yakamozların yazdığı aşk dalgalarının türküsünü mırıldıyorum
dünya bulunur da dünyada bulunur mı ki yaramın ilacı
gülün gülüşünde gülüm solar lalenin kokusunda sensizliğim
yağar cennetime göz pınarların, Kevser kıskanır
bunlar benim hayalim bir yanı Kudüs gibi bir yanı İstanbul
kalbim taşlanıyor son taşı sen at Gazze ahit,şahit İstanbul
dedim ya özlerin başka ruhun dilinde beni okur
yalan söylüyor yalanlar
yeraltında,yarin yürek madeni fışkırır
bulanmış bir halin çıkar seferindeyiz
gelecek emin değil gelebileceklerden
cep ile vicdan arasına aşk da sıkışık
Sayı saymak,ayı oynatmanın durulanmamış treylerindeyiz
oynayan ayı,oynatılan hangi duygunun aranışı
geçici bir hazın sazında çalınıyor adım
oysa cihan bana lüks,aşk bana sevmenin şanı
beli bir belanın rujlu dudaklarıyla öptün beni yaşamdan
bu yüzden yüzündeki yüze ney çalar ömrüm