Ben seni belağ'da sevdim yarim.
Ruhumuz bedene girmeden önce.
Belki seversin sende beni görünce.
Bilemeyiz bunu sen gelmeden önce.
Seni istikbal için canan'ım,
Senden önce geldim ben bu cihana.
Uzun yıllar doğacağın anı bekledim.
Coşkuyla uyandım bir sabah
İçim, içime sığmıyordu sevinçten.
Kıpır,kıpır çarpıyordu heyecanla yüreğim.
Hayra yorarken ben kendimdeki bu hali,
Avaz, avaz sesleniyordu içimdeki münadi
Gözün aydın ey garip gözün aydın diyordu,
Geldi beklenen yolcu,ızdırabın dinecek.
Seninde çilen bitip,artık yüzün gülecek.
Anladımki o an sen geldin dünya'ya
Hayalimde izledim an be an büyümeni,
Günler bir birini kovaladı geçti uzun seneler.
Sen serpilip büyüdün selvi boylu güzel kız.
Bekler oldum şimdi bana geleceğin günü,
Unuttum çektiklerimi geçmişimi ve dünü,
Hem mukime sordum, hemde yolcuya,
Aşina olduklarıma sordum...yedi kat yabacıya,
Rüzgarlara sordum seni, yok dediler.
Kayıt Tarihi : 15.6.2006 17:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde geçen 'Belağ' sözcüğünü anlamadım.Kastınız 'Kalü Bela' ise sondaki yumuşak g fazla olmuş diye düşünüyorum. Malumunuz Cenab-ı Hak ruhları halk ettiğinde onlara 'E-lest-u Rebbikum' ben sizin rabbiniz değilmiyim diye sordu. Ruhlar 'Bela' yani evet dediler. Selamlar
''caiz olmayan sevgi''
..ilahî olana olan sevgimizi nasıl tasvir edeceğiz üzerine.. .. faydalı olur ümîdindeyim hoşça kalın kardeşim
TÜM YORUMLAR (12)