Bela mısın sevda mı? Şiiri - Ayşe Evyapan

Uçurumdan yuvarlanan her soru
dile ağıt oldu.
ahlar kaldı hatıra.
defter arasında kurutulan çiçekten
yok bir farkım.
kaç kez kıydın canıma, kendi elinle .
oysa,
ne çok severdim avuç içini öpmeyi.
bela ile sevda arasındaki ince çizgi
duvara döndü.
tahammül sınırdışı edildi yürekten.
lacivertin kasvetine büründü
mavinin cazibesi.
şikayetim döner arzdan
kendin ettin kendin buldun iadeli.
bu olmamalıydı sevdanın bedeli.
masal perisi olmak için çok gerçekçi gerçekçi olmak için fazla hayalperest.
unutkanlığıma birşey daha eklendi.
sevdayı Ege'nin soğuk sularına salalı beri,
nicedir üşümeyi de unuttum.
terki diyar eyledi,
geç gelip erken sönen umudum.
aramadan belamı buldum.